اوستا بهرام

بحثمون در مورد پشت‌کار و تلاش بود. اوستا بهرام هم داشت روی تابلو خطاطی می‌کرد. دست و آستين و شلوارش همه رنگی شده بود. اونقدر با دقت و وسواس کار می‌کرد که انگار داره خاتم‌کاری می‌کنه. فرهاد گفت: «من تا حالا کسی را نديدم که مثل داداشم پشت‌کار داشته باشه. هروقت می‌خواد کاری انجام بده اونقدر تلاش می‌کنه تا به نتيحه برسه. امکان نداره وسط کار جا بزنه. اصلاً دليل موفقيتش همينه». ابراهيم استکان چای را گذاشت روی ميز و همين‌طور که قند را می‌جويد گفت: «الگوی پشت‌کار فقط اوستا بهرامه» و اوستا بهرام را صدا زد تا داستان آغاز کارش را تعريف کنه...

نویسنده: مهدی میرعظیمی

با صدای: منوچهر والی‌زاده و زهره اسعدسامانی

داستان صوتی

کتاب صوتی

نظراتـــــــــ

سیده فاطمه موسوی		27/11/1402
بنظرم اوستا استعداد کار رنگ و نداشت که هنوزم بعد از این همه سال دست خطش مثل رژه مورچه بود و هنوزم ادما مثل اون خیاط ناراضی بودن ، اگر به جایه این کار پشت و کارو تلاش و میزاشت رویه کاری که استعدادشو داره نیاز نداشت تا ۶۷سالگی هنوز در حال کار کردن باشه.