یکم مهر (لبخند تلخ)

اول مهر سال شصت‌ويک ديدمش. مردي شيک‌پوش و خوش‌اخلاق. پيراهن شکلاتي دوجيب پاگون‌دار و شلوار کرم‌رنگ با خط‌ اتوي بي‌نقص. کفش چرم براق. عينک کائوچوي قهوه‌اي با رگه‌هاي کرم.

روي تخته‌سياه چيزي نوشت و خوند: «به‌ نام خدا». اين شد شروع تحصيل ما توي کلاس اول.

اسمش کاوه بود، کاوة کارگر. اولين روز، نه به ما «آ» ياد داد نه «ب». فقط از ما خواست چيزي بسازيم، هر چيزي. گفت: «مهم نيست که چي مي‌سازيد، فقط فردا دست خالي نباشيد».

نظراتـــــــــ

حمیده غیثی		1/7/1400
عالی👌👌👌 استاد مانا باشید

رضا گل کاری

1/7/1400

بسیارعالی

Manager		1/7/1400
سپاس از همراهیتان

مریم عیسایی.		1/7/1400
خیلی شیرین بود.یاد معلم کلاس اول خانم جهانشاهی گرامی.

وفا		1/7/1400
استاد ، بسیار عالی بود

عرشیا کارگرفرد		3/7/1400
سپاس از داستان اموزنده خانم سجادی

پريوش		8/7/1400
بسيار جالب و اموزنده.

احمد مرادی		10/7/1400
درود بسیار اموزنده و زشتی دروغ که در ذهن ها حکاکی می گردد درود بر شرف این آموزگاران کار بلد با احترام🌷🌷🌹🌹👌👌🌹🌹

احمد مرادی		10/7/1400
درود بسیار اموزنده و زشتی دروغ که در ذهن ها حکاکی می گردد درود بر شرف این آموزگاران کار بلد با احترام🌷🌷🌹🌹👌👌🌹🌹