گوساله

دم ظهر بود و باید خودم می‌رسوندم دفتر یکی از دوستام که با چند تا مشتری قرار گذاشته بود. سعی می‌کِردم یه خط در میون تو پیاده‌رو راه برم که هم زودتر برسم هم کیفُم تو دست ‌و پای مردم گیر نکنه. یه نصف استکانی آفتاب از لای شاخه‌های درختا می‌ریخت کَفِ سَرُم...

نویسنده: مهدی میرعظیمی

با صدای: مهدی میرعظیمی

تیتراژ با صدای: نوید نیک

رادیو شیرازی

داستان شیرازی

نظراتـــــــــ

م.صدیقی		25/3/1401
من، ار "گاوم"،اگر"گوساله"یا"انتر"، نمی دانم... ولی شادم که لبخندی به روی شهر بنشانم... دراین عصری که خشم وکین مُسخّر کرده دنیا را خوشم گر لحظه ای، آرامشی بر بحر افشانم... سپاس ات باد،"میرِ"سرزمینِ قصه تک صفحه ای"مهدی" منم"مسعود"وقتِ خشم،چون تو،ابر وبارانم... سلام...درود بر شما استاد ارجمند، جناب "میرعظیمی" عزیز... ایکاش در تمامی بزنگاههای احساسی جامعه، "گوساله هائی" رها شده از قید مِنیّت و ازخود گذشته در بین مردم حضور داشتند و بهلول وار بارِ فشار روحی- روانی اطرافیان را بدون ترس از تمسخر دیگران به دوش می کشیدند تا هم آرامش را به جامعه هدیه نمایند و هم عملاً مهارت خویشتنداری و کنترل خشم را آموزش دهند... پاینده باشید... ارادتمندتان: م.صدیقی