اوشاقلیقیمدا، آتا واریمیدی ائویمیزین بویوندا. گاهدان بیر شئی اوننان گیزله دردیم، اگر میدادیم مدرسه ده ایتیدی یا لیوانیم الیمدن دوشوب سینیدی! من بویدیم وآتام گوُلره اوشدی. ایندی نه بیر زادی اوننان گیزله ده بیلیرم، نه حتی فیکیریمی! هئچ یئرده و هئچ واقت اون سیز ده ییره‌م. چون ایندی بیر آتام وار بؤتؤن دؤنیادان دا بوُیؤک!
بچه که بودم پدری داشتم اندازه‌ی خانه‌مان. گاهی چیزی را از او پنهان می‌کردم، اگر مدادم در مدرسه گم می‌شد یا لیوانی از دستم می‌افتاد و می‌شکست!
من بزرگ شدم و پدرم آسمانی شد. حالا نه می‌توانم چیزی را از او پنهان کنم و نه حتی اندیشه‌ام را!
هیچ‌جا و هیچ‌وقت بی او نیستم. چون حالا پدری دارم بزرگ‌تر از همه دنیا!
نویسنده: مهدی میرعظیمی
بازآفرینی و گویندگی به زبان ترکی: المیرا گوهری
نویسنده : مدیر سایت
چهار شنبه 5 دی 1403
بازدید: 361
زبان : فارسی